خانه در کنار ساحل، آنسوی رشته کوه های Suzuka ، در شبه جزیره ISE و رو به شرق یعنی دقیقاً جایی که خورشید طلوع می کند قرار دارد. ‏ 
‏ 
شرکت طراح بر این عقیده پایبند است که یک طرح معماری چیزی نیست که به خواست و نظر معمار ساخته شود بلکه ترکیبی از خواسته ها و نیازهای مشتری و اهداف خاص است. ولی همزمان سلایق مشتری و معمار را با هم در بر می گیرد. پس از ساعتها تفکر در خصوص نماد این پروژه عاقبت «پروانه» به عنوان نماد سمبلیک آن انتخاب شد. در باور شرقی نماد پروانه به منزله گرفتن روح مرده و دمیدن روح در کالبد دیگر یعنی بی مرگی و تولد دوباره است. ‏ 
‏ 
سمبل پروانه در این معماری به خوبی خودنمایی می کند. پنجره هایی بزرگ همانند بالهای پروانه. آفتاب شرقی از میان این پنجره های چندضلعی که همانند موجی در حرکت هستند به داخل نفوذ می کند. ‏

معماران با ساخت پنجره ها به این فرم خاص قصد داشتند حرکت امواج را به نمایش بگذارند و بگویند که نه تنها چشم انداز این بنا اقیانوس است بلکه جایی است برای مشاهده امواج همیشه در تغییر. ‏ 
‏ 
اشکال متفاوت پنجره های این ساختمان با وضعیت های متفاوت افراد در حالت نشسته، خوابیده و ایستاده همخوانی دارد و در هر موقعیت نمای بیرونی به طور کامل قابل مشاهده است. ‏ 
‏ 
همپوشانی پنجره ها، هجوم و انباشته شدن نور طبیعی و ایجاد سایه ها این تصور را در ذهن زنده می کند که ساختمان با طلوع و تابش نور خورشید به جوش و خروش درآمده و همانند جوانه ها در حال رویش است. و لنگرهایی که بر روی دیوار خانه خودنمایی می کنند نمادی از مردی است که در جهانی بی رحم زندگی می کند. تمام اینها دست به دست هم می دهد تا اینجا مکان مناسبی باشد برای مردن. ‏